Photobucket

ஞாயிறு, 15 ஜூலை, 2012

அபயக்குர‌ல்




















இந்த தெருவில் வசிப்போர் யாவரும்
என் கூக்குரலுக்கு செவிமடித்தாரில்லை

என் அலறலையும் கூச்சலையும்
பொருட்படுத்தினாரில்லை

உரத்து கத்தி
ஓங்கி அறைந்தும்
இந்த வீட்டின் கதவை திறந்திட
யாரும் முன்வந்தாரில்லை

தாளமுடியாததாக இருக்கிறது இந்த தனிமை
அச்சமுறுத்துவதாக இருக்கிறது இந்த வெறுமை
என் குரலுக்கு செவிமடித்து
தயைகூறுங்கள்

யாரேனும் வாருங்கள்
இதை வாசிக்கிற
நீங்களேனும் என் மன உணர்வை புரிந்து கொள்ளுங்கள்
என்னை அடைத்திருக்கும்
அந்த வீட்டின் கதவை திறவிடுங்கள்

என்னை ஏற்றுக் கொள்ளுங்கள்
என்னோடு கைகுலுக்குங்கள்
எதனை பற்றியாவது கொஞ்ச நேரம் உரையாடலாம்
உங்கள் குழந்தைகளை என்னுடன் விளையாடவிடுங்கள்
ஒதுக்காதீர்கள்
உங்கள் காஃபி மேஜயில் அமர்த்தி
உபசரிக்காவிடினும்
ஒரு முறுவல் பூத்திடுங்கள்
எனக்கு போதும்
நம்புங்கள்
உங்களுக்கு நான் உபத்திரம் தரமாட்டேன்

உங்களுக்கு தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை
யாருக்கும் கேட்பதில்லை இறந்தவர்களின் குரல்களென..
இதை வாசிக்கிற நீங்களேனும் இரங்குங்கள்...

சில்லுகள் - 2




















புன்னகை

எப்போதும்
எனை கடந்து போகையிலெல்லாம்
மறவாமல் ஒரு புன்னகையை உதிர்க்கும்‌
எதிர்வீட்டு தாத்தாவின் மரணத்தை
அறிந்த தருணத்திலிருந்து
ம‌ன‌தை குடைந்து கொண்டிருக்கிற‌து
போனமுறை அவருக்கு உதிர்க்க‌ த‌வறிய‌
பதில் புன்னகை

விடுவித்துக் கொளல்

இந்த வாழ்வின்
எல்லா துன்பத்துயர நெருக்கடி காரியங்களிலிருந்தும்
என்னை ஒட்டுமொத்தமாய் விடுவித்துக் கொள்வதென‌
தீர்மானித்தப் பிறகே
உன்னை இன்னும் தீவிரமாய்
காதலிப்பதென்று முடிவெடுத்தேன்

இரண்டு கவிதைகள்

பெருமதில்களால் நிர்மானிக்கப்பட்ட‌
அரண்களை கடந்து
எவராலும் நுழைந்துவிட முடியாது
உம் மனத்திற்குள்
சமயத்தில் உங்களாலும் கூட‌

‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍========================

புன்னகையின் நிழலில்
இளைப்பாறிவிட்டு
புரப்படுகையில்
பயணத்தில் உண்டாகிற
தாகத்திற்கு வேதைப்படுமென்று
மொண்டு கொள்கிறாயோ
கொஞ்சம் எனது கண்ணீரை

வியாழன், 12 ஜூலை, 2012

செறிவிழந்த இரவும் அதன் காமமும் தனிமையும்...





















செறிவிழந்த ஒரு இரவின் இருளில்
ஊளையிடும் வேட்டைமிருகமென
அலைகிறது காமம்

அது
என் உடற்காட்டின் எல்லா மூலைவிரையிலும்
தன் ஈரநாவினை ஒரு சர்ப்பமென நெளியவிட்டு
என் பரப்பெங்கும் மூட்டுகிறது
மெலிந்த உஸ்ணத்தை

அறை விளக்கின் வெளிச்சத்தில்
ஊடிய நிலா ஒளியாய்
அது என்னை தன்னுள் கரைக்க ஆரம்பித்த
தருணத்தில்
என் அறைக்கதவை திறந்து கொண்டு நுழைகிறார்கள்
இதுகாறும் நான் சந்தித்தப் பெண்டீர் யாவரும்.

இந்த காமத்தின் வேட்டைமிருகத்துக்கு
அவர்கள் உவப்பளிப்பவர்களாக இல்லாததால்
யாவரையும் நிராகரித்து
என்னையே இன்னும் குரூரமாய் புசிக்கிறது அது

என் பலம் முற்றையும் இழந்து
அதனுள் நான் அடங்கி ஓடுங்குகையில்
ஒரு மதயானையென மூர்க்கமாய் என்னை
தனிமையின் மேய்ச்சல் நிலத்தில் எறிந்து
மேலும் என்னை வேட்டையாடுகிறது

என் அறைக்குள் நுழைந்த பெண்டீர்
இன்னும் போகாமலேயே இருக்கிறார்கள்
அவர்கள் யாவருக்கும் விடைக்கொடுத்து
அறை கதவை சாத்த மனமற்றிருக்கும் வேளையில்
இன்னும் கடப்பதற்கு சாத்தியமற்ற நெடுந்தொலைவோடு இருக்கிறது
செறிவிழந்த இரவும்
அதன் காமமும்
தனிமையும்...

ஆபாச நகைச்சுவை





















ஒரு பயணம்..

அனைவரையும் போலவே
ஆபாச நகைச்சுவை ஒன்றையும்
சுமந்து விரைந்தது ரயில்..

மற்றவர்கள் போல்
நானும் படித்தவுடன்
சிரித்துவிட்டேன் முதலில்..

பிறகொரு அருவருப்பு உண்டானது
அதை எழுதியவர் மேல்..

அதை எழுதியவர் யாராகவும் இருக்கலாம்
அதே ரயிலில் பயணம் செய்தவாறும் இருக்கலாம்..

இதே நகைச்சுவையை
வேறெங்கோ எழுதிக்கொண்டோ
பகிர்ந்து கொண்டோ இருக்கலாம்
இத்தருணத்தில்..

நாளை நானும் வேறொருவருடன்
இந்நகைசுவையை பகிர்ந்து கொண்டு
ஆபாச சிரிப்பொன்று சிரிக்க நேரலாம்..

இங்கு சிலரின் மனதில்
இது ஒத்த வேறு நகைச்சுவை ஊறலாம்..

என்னைப் போல் இங்கு வேறொருவரும்
கவிதை எழுதிக் கொண்டிருக்கலாம்..

இல்லை இந்த எதுவுமே நிகழாமலும் இருக்கலாம்..

ஊற்றெடுக்கும் எண்ணங்களில் ஊடே
என் நிறுத்தம் வர
இறங்க ஆயத்தமாகிறேன்..

அவரவர் நிறுத்தங்களில்
அவரவரும் இறங்கி சென்றவிட கூடும்
இந்த நகைச்சுவையை
ரயிலில் இருந்தும்..
மனதில் இருந்தும்..
இறக்கிவிடாமல் என்னை போல்.

புதன், 11 ஜூலை, 2012

நடிகையுடன் சிக்கியவர்கள்

















நடிகையுடன் சிக்கிய
தலைவரின் ஒழுக்கததைப் பற்றி
எல்லொரும் பேசிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்...

வசைமொழிகளால் அந்நடிகையை விமர்சிக்கிறார்கள்..

தலைவரின் முந்தைய சல்லாப கதைகளை விவாதிக்கிறார்கள்

யாரும் நினைக்கவும் தயாராக இல்லை
அவளின் அதிரும் சதைகளின் சிந்தனையில்
தன் மனைவியுடன் உறவு கொண்ட துரோகத்தை பற்றியும்..
அந்த தலைவரும் நடிகையும் சிக்கிய தருணத்தை
எண்ணி விரகத்தீ/தில் எரிந்தது பற்றியும்..

செவ்வாய், 10 ஜூலை, 2012

இனி யாராவது இந்தியா ஏழை நாடு என்று சொன்னால் செவிட்டில் அறையுங்கள்.

இனி யாராவது இந்தியா ஏழை நாடு என்று சொன்னால், அவனை/ளை உடனே செவிட்டில் அறையுங்கள்.

2012 மார்ச் மாதத்தில் வறுமை கோட்டை குறித்து திட்டக் கமிஸன் வெளியிட்டிருக்கும் அளவு கோள் அறிக்கையை வாசியுங்கள், வாசித்து விட்டு, வாய் நிறைய சொல்லுங்கள் இந்தியா இஸ் கிரேட்

New Delhi: Planning Commission on Monday further reduced poverty line to Rs 28.65 per capita daily consumption in cities and Rs 22.42 in rural areas, scaling down India's poverty ratio to 29.8 per cent in 2009-10, the estimates which are likely to raise the hackles of civil society.

An individual above a monthly consumption of Rs 859.6 in urban and Rs 672.8 in rural areas is not considered poor, as per the controversial formula.

Furthermore, the Plan panel has kept the poverty threshold even lower than it submitted to the Supreme Court last year, which created an outcry among the civil society.



The Plan panel had said in its affidavit before the apex court that the "poverty line at June 2011 price level can be placed provisionally at Rs 965 (32 per day) per capita per month in urban areas and Rs 781 (26 per day) in rural areas".

The civil society had questioned this definition stating it was very low.

As per estimates released today, the number of poor in India has declined to 34.47 crore in 2009-10 from 40.72 crore in 2004-05 estimated on the basis of controversial Tendulkar Committee methodology.

The methodology recommended by the Committee includes spending on health and education, besides the calorie intake.

Among religious groups, Sikhs have lowest poverty ratio in rural areas at 11.9 per cent, whereas in urban areas, Christians have the lowest proportion of poor at 12.9 per cent. Poverty ratio is the highest for Muslims, at 33.9 per cent, in urban areas.

Further, poverty in rural areas declined at a faster pace than in urban cities between 2004-05 and 2009-10.


இந்த அறிக்கை நிறுபிக்க முயல்வதுதான் என்ன ? இதன் படி யாவருக்கும் அரசாங்கம் அறிவிப்பது என்னவென்றால் இந்தியாவில் ஏழைகளே இல்லை என்பதுதான்

ஆக்ஸ்ஃபோட் பல்கலை கழகத்தின் மதிப்பீட்டுபடி, உலகின் வளரும் நாடுகளில் நாளொன்றுக்கு 1.25$ வருமானத்துக்கு கீழ் உள்ளவர்கள் அனைவரும் ஏழைகள், அதாகப்பட்டது இந்திய‌ ரூபாய் மதிப்புபடி 71.75, ஆனால் நம் திட்டக்கமிஸனோ ஆக்ஸ்ஃபோட் சொல்லும் மதிப்பீட்டின் மூன்றில் ஒரு பங்கிற்கு மேல் வருமானம் உள்ளவர்கள் வ‌றுமைக் கோட்டிற்கு மேல் உள்ளவர்கள் என்று சொல்கிறது

இந்த மதிப்பீட்டில் அவர்கள், கல்வி, மருந்து, உடை, தங்குமிடம், எரிபொருள், மின்சாரம், குடிநீர் என்று எதையும் கணக்கில் கொள்வதில்லை, ஆனால் ஆக்ஸ்ஃபோடி மதிப்பீட்டில் இவையாவும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளப்பட்டிருக்கிறது, எனினும் ஆக்ஸ்ஃபோடின் மதிப்பீடு கூட இன்று செல்லுபடியாகாத, ஏனெனில் இன்றைய விலைவாசி படி நகரங்களின் வசக்க குறைந்தப்பட்சம் 2$ அல்லது 100 ரூபாய்க்கு மேல் வருமானம் தேவைப்படுகிறது

ஆனால் நம் திட்ட கமிஸனோ நம்மை அனாதைகள் போலவும் கைவிடப்பட்டவர்கள் போலவும் தெருவில் அல்லது ப்ளாட்பாரத்தில் தங்கி கொள்ளலாம் எனும் படிக்கு 28.65 ரூபாய் போதும் என்று சொல்கிறது

இதில் முக்கியமான ஒருவிடயம் அவர்கள் போக்குவரத்து செலவை கண்டு கொள்வதே இல்லை

ஆவடியில் இருந்து அம்பத்தூருக்கு செல்ல ஆகும் பேருந்து செலவு இன்று 9 ரூபாய் என்பதை திட்ட கமிஸன் கண்டு கொள்ளவே இல்லை

சென்னை சென்ட்ரலிலிருந்து திருத்தனிவரை நாளொன்றுக்கு ரயில் கட்டணம் 20 ரூப்பாய் செலவாகிறது, இதையெல்லாம் கருத்தில் கொள்ளாத திட்ட கமிஸன் ஒரு அறிக்கையை தயாரித்து வெளியிடுகிறது, பொருளாதாரத்த வல்லுனர்கள் என்று சொல்லப்படும் மன்மோகனும், பிரணாப்பும், சிதம்பரமும் இதற்கு எந்த குறையும் சொல்லாமல் அமைதி காக்கிறார்கள், என்ன நடக்கிரது இந்தியாவில்

தொட‌ர்ந்து இருமுறை பிர‌த‌மாராக‌ இருந்திருக்கும் ம‌ன்மோக‌ன் அர‌சு முடித்திரும் மிக‌ பெரிய‌ ப்ராஜ‌க்ட்க‌ள் ஏதாவ‌து இருகிறாத‌ என்றால் ஊழ‌ல்க‌ள் த‌விர‌ வேறு இல்லை

http://en.wikipedia.org/wiki/Multi-dime ... erty_Index

ஆ ஊ என்றால் பாக்கை கைகாட்டி குறை சொல்லும் இவ‌ர்க‌ள், பாக் ஒரு ஸ்திர‌ த‌ன்மைய‌ற்ற‌ நாடு என்று சொல்லும் ந‌ம் வ‌ல்லுன‌ர்க‌ள், இந்த‌ ப‌ட்டிய‌லை கொஞ்ச‌ம் உற்றுப்பார்த்த‌ல் ந‌ல‌ம்

பாக்கிஸ்தானை ஒப்பிடும் (22%) போது இந்தியாவில் 41.7% பேரின் ஒரு நாளைய‌ வ‌ருமான‌ம் 1.2$ கீழ் உள்ள‌து, அதாவ‌து பார்க்கைவிட‌ ஒரு ம‌ட‌ங்கு ஏழைக‌ள் இந்தியாவில் இருக்கிறார் என்று நிரூப்பிகிற‌து இந்த‌ அறிக்கை

அதும‌ட்டும‌ல்லாது ஆக்ஸ்ஃபோட் அறிக்கையில் நிர‌ம்பியிருக்கும் இந்தியாவை குறித்த‌ அவ‌ல‌மான‌ விட‌ய‌ம் என்ன‌ வென்றால், பிகார், ச‌த்தீஸ்க‌ர், ம‌த்திய‌ பிர‌தேஸ், ஒரிசா, ராஜ‌ஸ்தான், உதிர‌பிர‌தேஸ் ம‌ற்றும் மேற்குவ‌ங்கால‌ம் போன்ற‌ மாநில‌ங்க‌ளில் இருக்கும் ஏழைகளின் எண்ணிக்கை ஆப்ரிகா நாடுக‌ளில் உள்ள் ஏழைக‌ளின் எண்ணிக்கையைவிட‌ அதிக‌ம் என்ப‌துதான்

ஆதார‌ம்

http://en.wikipedia.org/wiki/Poverty_in_India

இவ்வ‌ள‌வு அவ‌ல‌ம் நிறைந்த‌ இந்தியாவை வ‌ல்ல‌ர‌சாகும் வ‌ல்ல‌ர‌சாகும் எனும் க‌ன‌வு நிச்ச‌ய‌ம் மெய்ப்ப‌ட‌ போவ‌தில்லை, போகிற‌ போக்கை பார்த்தால் பாக் வ‌ல்ல‌ர‌சாகி நாம் வ‌யிற்றெரிச்ச‌ல்தான் ப‌டுவோம் போலிருக்கிற‌து

இந்தியா பிச்சைக்கார‌ நாடுக‌ளின் ப‌ட்டிய‌லில் சேரும் நாள் தொலைவில் இல்லை என்ப‌து இதில் இருந்து ந‌ன்கு உறுதியாகிற‌து


 

திங்கள், 9 ஜூலை, 2012

காதல் - ‍‍தேவதைகளும், சாத்தான்களும்

















உன்னுளிருந்து
யோர்தானென‌
பீறிட்டு வெளிப்பரவிய‌ நதியில்
மூழ்கியெழுந்தேன்

அப்பொழுது தன் வானத்தை திறந்து
காதல் சொன்னது
இவளே உன் அன்புக்குரியவள்
இவளை பின் தொடந்து கைகொள்
நித்ய வாழ்வை அடைவாய்

------------------------------------------------------------------

ஏதோ ஒரு மிருகத்தின் வாயில் சிக்கி
அரைகுறை உயிரோடு
ஊசலாடிய தருணத்தில்
எங்கிருந்தோ வந்த இன்னும் சில மிருகங்கள்
பீய்த்து பிடுங்கின என் மாமிசத்தை
ஒவ்வொரு சொட்டாய்
மீதமிருந்த உயிரும்
பார்வை மங்கிய விழிவழி வடிகையில்
உன்னை பார்த்தேன்
மிக சாந்தமாய் அமர்ந்து நீ
கலையை ரசிப்பது போல்
நான் கொல்லப்படுவதை
ரசித்துக் கொண்டிருந்தாய்
கருணைப் பொங்கும்
தேவதையின் கண்களுடன்..

காமக் கிழத்தியான ஸ்டெஃபி கிராஃப்




















என் மூத்தோர்களுக்கு
ஸ்டெஃபி கிராஃபை மிகவும் பிடிக்கும்
அவளின் ஒரு ஆட்டத்தையும்
அவர்கள் தவறவிட்டதில்லை

அவளின் தொடர் வெற்றிகளைப் பற்றி
பேசிய தருணத்திலும்
அவள் பந்தை அடிக்கும் லாவகத்தைப் பற்றி
வர்ணித்த பொழுதிலும்
அவளின் அழகைப் பற்றி
பேசவும் அவர்கள் மறுத்ததில்லை

ஸ்டெஃபியிடம் அவர்களுக்கிருந்த‌ ப்ரியம்
அவளின் ஆட்டத்திறன் மீதான
மரியாதையென எண்ணியிருந்தேன்
பந்தையடிக்க ஓடும் சமயத்தில்
ஆடும் அவளின் அங்கங்களிலும்
வெளிப்படும் உள்ளாடையிலும்
தம் வக்கிரத்தின் நெருப்பை
வடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்
என்பதை அறியும் கணம்வரை

இப்போதெல்லாம் யாருடனும் அமர்ந்து
மங்கையர் ஆட்டம் பார்க்கேவே பதட்டமாக இருக்கிறது
என்னிலிருந்து வழியும் வக்கிரத்தின் துளிகளையும்
அவர்கள் அடையாளம் கண்டுவிட கூடுமோவென‌

ஞாயிறு, 8 ஜூலை, 2012

தலைப்பற்ற கவிதை




















திறந்து உள்ளே
நுழைய முயலுகையில்
இழுத்து சாத்துகிறாய் மனதை

எல்லயற்ற மனதுக்கு எல்லை வகுகிறாய்
சுற்றுச்சுவர் எழுப்புகிறாய்
கதவு வைக்கிறாய்

யாரும் தாண்டி உள்வந்துவிடும்
சாத்தியங்கள் உணரும் தருணத்தில்
பலவீனங்களை கண்டறிய
பலகோண பரிசீலனை செய்கிறாய்
கூரையீட்டு மூட முடிவெடுத்து
கனத்த கம்பிகள் மேல் கலவை படர்த்தி
தடித்த மேல்தளம் அமைக்கிறாய்

தனித்த வெற்றறையின் புழுக்கத்தில்
உள்ளிருக்க இயலாமல்
கதவை திறந்து
அகமும் புறமும் வருவது போவதுமாய் இருக்கிறாய்

மிதமிஞ்சிய தனிமையின் கணங்களில்
தட்டப்படாத கதவுகளை திறந்து
யாரும் காத்திருக்கிறார்களா என்று பார்க்கிறாய்

யாரும் இல்லாததால் தொற்றிக் கொள்ளும் சோர்வில்
தொய்ந்து உள் திரும்புகிறாய்
யாரும் இருந்திருந்தால் தொற்றிக் கொண்டிருக்கும்
மகிழ்ச்சியென திட்டவட்டமாய் உரைக்கிறாய்

சுமக்க முடியாத உனது
தனித்த அறையை தூக்கி கொண்டு
ஊரூராய் போகிறாய்
கோவில் கோவிலாய் திரிகிறாய்
ஏதோ ஒரு ஆஸ்ரமத்தில் குருஜி சொன்ன‌
அமுத மொழிகளின் உபயத்தில்
சுவரை கொஞ்சம் பேர்த்து
குளிர்சாதனம் பூட்டுகிறாய்
வெளிப்புறம் கேமிராக்கள் பொருத்தி
கணினி மூலம் கண்காணித்தவாறு
உட்புறமே அமர்த்து கொள்கிறாய்

வெளியே உன்னை யாரும் பார்த்ததாக‌
சொல்லுவதே இல்லை

வியாழன், 5 ஜூலை, 2012

வெளிச்சம் குறைந்து கொண்டிருக்கிறது






வெளிச்சம் குறைந்து கொண்டிருக்கிறது

அது சூரியன் தன் எல்லா கிரணங்களையும்
சிறுக சிறுக பின்வாங்கிக் கொண்டிருத்தலை
அறிவிக்கிறது

இந்த நகரத்தின் எல்லா மூலைகளிலும்
இந்த மலைகளின் பின்புறத்திலும்
ஆளில்லாத அடுக்கக வீடுகளிலும்
நாள் பூராவும் பதுங்கியிருந்த குளிர்
ஒரு பாம்பென மெல்ல வெளிவருவதை
எனதறை மின்விசிறி உணர்த்துகிறது

இந்த நகரம் முழுக்க‌
கடைசி வெம்மையையும்
தன் வெளிச்சத்தைப் போலவே சூரியன்
வழித்தெடுத்த பின்
ஒரு உறைபனியின் வீரியத்தோடு
பரவக்கூடும் கொடுங்குளிர்

அதன் பாதிப்பிலிருந்து தற்காத்துக் கொள்ளவே
ஆயத்தப்படுத்தி வைத்திருக்கிறேன்
ஒரு சிகிரெட்டையும் கொஞ்சம் நெருப்பையும்

பலமுறை அவஸ்தைப்பட்ட பிறகும்
உங்களை போலவே
நானும் எப்போதும் சிந்திப்பதே இல்லை
சிகிரெட்டும் தீர்ந்துவிட்ட பின்னர்
எப்படி இக்குளிரை சமாளிப்பதென‌

ஞாயிறு, 1 ஜூலை, 2012

சில்லுகள் - 1














காற்றிலொரு வண்ணத்துப் பூச்சியென
பரிணமித்து
எங்கு செல்லினும்
என்னை பின் தொடர்ந்து
அருகில் அகல சிறகு பரப்பி வந்தமரும்
உன் நினைவுகள் மட்டும்

*****************************************************

கார்பரேட்/ஐடி வாழ்க்கை அல்லது வேலை


உதற இயலாத புழுதியென
உடலில் அசதியை சுமந்தவாறு
பொழுதுபூராவும் அலைந்து சோர்வுற்று
ஓய்வெடுக்க ஆயாசமாய் அமரும் தருணத்தில்
ஆசனத்தில் இருந்து
ஓடு ஓடு இன்னும் ஓடுவென
குற்றும் ஒரு முள்

***********************************************

பகட்டு செறிந்திருக்கும் இந்த நகரத்தில்
பெருகியோடு கவர்ச்சியின் பிரளயத்தில்
அடித்து செல்லப்பட்டுவிடாமல்
சிரத்தையோடு பாதுகாத்து வைத்திருக்கிறேன்
நம் காதலை

***********************************

நேற்றிந்த புல்வெளியில் நிகழ்ந்த சந்திப்பில்
நாம் சுமந்திருந்த கௌரவங்களுக்கு
எந்த பங்கமும் உண்டாகிவிடாத கவனத்தோடு
பேசிக் கொண்டிருந்துவிட்டு பிரிந்தோம்
சுமக்க முடியாமல் சுமந்திருந்த காதலை
இறுதிவரை பரிமாறி கொள்ளாமல்

**************************

இந்த புதிய அப்பார்ட்மெண்டில்
அறிமுகத்திற்கு பிந்தைய சந்திப்புகளில்
"எப்படி இருங்கீங்க ?" என கேட்கும் பக்கத்துவீட்டுக்காரருக்கு
பத்து வருடத்திற்கு முன்
நீ வழங்கிப் போன கொடுங்கசைப்பை
இன்னும் செரிக்க இயலாமல் வதையுறுவது பற்றி
தெரிந்துவிட கூடாதென்று
ஒவ்வொருமுறையும்
வெறுமனே புன்னகைத்து மட்டும் கடக்கிறேன்